Varsoviae nata
per rete divulgata
ad omnia scitu digna spectans

Jovis die 28 mensis Martii 2024
AD NOVAM SEDEM:


Hae paginae nunc caducae sunt. Novam sedem Ephemeridis visitate, HIC:



Prima
Nuntii
Acta
Crater nugarum
Miscellanea
In orbe
Politica
Scientiae
Valetudo & medicina
Athletica
Oeconomia
Homines
Socialia
Percontatio
Religio
Opiniones
Insolita
Chronicae
Epistula Leonina
Sanctus
Matterae
In Tempore "Coronario"
Cultura
Historia
Biographiae
Cinemata
Libri
Cultus Civilis
Poesis
Ellenica
Gnomon
Otium
Ars vivendi
Periegetica
Crucigramma
Hebdomada aenigmatum
facetiae
Fabulae
Holmesiaca
Detector Vacca
Narrationes
Superbia & odium
Crabatus
Varia
Vita Latina
Textus varii
Scholastica
Epistulae lectorum
Tempestas
Qui simus
Archiva
Annus 2021
Annus 2020
Annus 2019
Annus 2018
Annus 2017
Annus 2016
Annus 2015
Annus 2014
Annus 2013
Annus 2012
Annus 2011
Annus 2010
Annus 2009
Annus 2008
Annus 2007
Annus 2006
Annus 2005
Annus 2004

BIOGRAPHIAE
De Iosephula Baker (1906-1975)

De Iosephula Baker (1906-1975)

Inter cantrices et saltatrices, quae annis vigesimis et trigesimis praeteriti saeculi primas egerunt, locum eminentem sibi comparavit Iosephula Baker, quae die tertio m. Iun. a. 1906 ex parentibus pauperrimis- matre Carola nigri coloris, albi patre Eduardo Carson- et misero in vico Missurianae urbis Sancti Ludovici nata erat. Puerili cum esset aetate Iosephula variis in domibus velut famula et puerorum gubernatrix servire coepit. Deinde puella cauponaria fuit et, post breve matrimonium cum Villelmo Wells, ipsam duxit uxorem Villelmus Baker, a quo nomen gentilicium illa accepit. Anno 1921 quandam in scaenicam societatem adscita est sicut vestificarum adiutrix, dum sperat fore ut serius ocius partem actura sit meliorem. Anno 1925 unâ cum illius societatis participibus Lutetiam Parisiorum se contulit Iosephula et in histrionali nigrorum spectaculo pedetemptim primas agere coepit atque in dies famam et laudem adepta est: cantabat ac nuda vel abdomine bananis sive arieris oscillantibus leviter obducto admirationem cuilibet spectatori iniciebat:

<http://tinyurl.com/ozuy5>

Brevi eam, quae in celebrioribus theatris Parisiensibus se exhibebat, 'Venerem nigram' omnes vocarunt. Anno 1930 cantiunculam 'Mihi sunt duo amores' intitulatam canere coepit Iosephula, pagum suum memorans ac praecipue Lutetiam, maxime postquam Ioannem Lion, civem Francogallum, sicut tertium maritum elegerat et hoc matrimonio ius civitatis adquisivit. Interea alios amores ipsa, quae ardenti animo praedita erat, non recusavit et in scaena atque in vita per aliquot annos forti vinculo coniuncta est cum Alberto Spadolini (n. Anconae a. 1907- m. Lutetiae a. 1972), pictore, choreographo, saltatore peritissimo, cui natura corpus dederat pulcherrimum. Andreas Rivollet, qui "De multiplici Iosephulae Baker vita" librum scripsit (apud Arthaud, Grénoble, 1935), multa de Spadolini, quem Parisienses 'Spadň' vocitarunt, rettulit. Cui tamen amori nocuit- ut quidam tradiderunt- exhibitio quaedam, quam Londinii fecerunt Iosephula et Albertus: huic mirum in modum saltanti plauserunt spectatores Londinienses, at illam sibilarunt. Discidium, quod eorum vitas separaverat, solum bello altero confecto sanatum est. Et bello saeviente Iosephula suas agere partes perrexit, omnibus favens inceptis ad Francogallos, qui ob cladem bellicam perpessam Germanis erant obnoxii, tandem liberandos aptioribus. Adeo multa pro compatriotis suis egit haec femina, ut maximo insigne Francogallico 'Legio honoris' nuncupato honestata sit. Attamen non eodem plausu annis quinquagesimis et sexagesimis accepta est ab aliquibus Americanis, quorum animos mentesque etiamtunc praeiudicia phyletica occupabant. Sed contra ista praeiudicia impavide pugnavit Iosephula, quae anno 1963 adfuit celeberrimae acroasi a Martino Luthero King factae, qua ille cum alia tum "Est in optatis meis" dixit. Praeterea huius feminae animus generosus interdumque nimis magnificus etiam ex eo patet, quod duodecim pueros variis in orbis regionibus natos adoptavit eosque suis sumptibus vetere in castello aluit ac bene instituendos curavit. Atque in quibusdam spectaculis cinematographicis artem canendi et saltandi suam patefecit Iosephula velut in pellicula c. t. "Principissa Tam-Tam". Discisso quarto matrimonio, in quod acceperat Iosephum Bouillon, ultimos vitae annos amicali vinculo cum Roberto Brady coniuncta degit Iosephula, quae die 12 Apr. 1975 ob sanguinis fluxum in cerebro mortua est. Funus huius feminae, quae gaudium vivendi mirifice repraesentaverat, complures Parisienses non immerito prosecuti sunt.

Pisauri, die tertio m. Iun. a. 2006.

Scripsit Victorius Ciarrocchi Pisaurensis.



Profectae de profectura edita sunt!

  CULTUS
ANTIQUI MORES (VIII)
De vino
  ARS VIVENDI
SECUNDA MENSA
Colloquium de cibis, coquendo, et rebus culinariis... Latine!
  CULTUS
ANTIQUI MORES (vi)
De pistrina
  HISTORIA
CULTUS DEAE VESTAE VEL ΕΣΤΙΑΣ
Apud Graecos et Romanos maxime celebrabatur
  CULTUS
INVENTUM MIRISSIMUM IN TUSCIA
XXIV statuae effossae sunt...

 

Latine loqui disce!!


Subnotationes fient
ante finem Septembris.

==============

=============

AMICI EPHEMERIDIS: