Poeta-poema Caspar Barth (1587-1658) philologus poetaque fuit Germanicus, qui uerum crerberrime sedem suam permutauit: nam, postquam longe uarieque migrauit, Hallae diutius uiuere statuit; anno tamen MDCLVIII, Halla relicta, Aregeliae mortuus est. Ipse Caspar Barth grammaticus optimus fuit, qui uerum in Statii, Claudiani Rutiliique opera commentarios conscripsit necnon CLXXX libris institutum "commentariolum" de uita sua, quod sub nomine "Aduersaria" traditum est. Inter poeseis eius Latinas hoc carmen legi potest, in quo de poeticae uitae oneribus disputat:
Merum est poema uates,
seu rideat, poema est,
seu defleat, poema est.
Iocatur? est poema.
Irascitur? est poema.
Amabit? est poema.
Amatur? est poema.
Si spernitur, poema est.
Si cui placet, poema est.
Si uincit, poema est.
Quiescet? est poema
Pugnabit? est poema.
Bibit? ebrium poema est.
Sitit? aridum poema est.
Quiescere, actitare,
potare, amare, amari,
bibere, helluari,
meditari et otiari
poetico poema est.
O delicate uates,
citra poema nil es.
Quod si merum poema es,
qui factitas poema
et tute fis poema,
generante te poema
pater es tuus tuusque
gnatus poema quando
et tu et genis poema.
Sic est poema poena. Scripsit Andreas Nouocomensis
|
