|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS SUNT LACRIMAE RERUM! Instante terroris tempestatisque suspenso. Confusae imagines una cum fremitus irrumpunt rei corruentis. Deir factum est. Vitae succedit mors, omnia aufert, crudelissima. Pons ille qui iter coniungebat, qui, fragilis, ultra fines vitas ducebat, iam non est. Juvenes, sponsae, pueri omnes dilapsisunt, Fato oblati. Sunt lacrimae rerum! Pluvia cordia superstia supertegit, quae, incredula, territa, adhuc pulsant. Somnium frangitur; immanis dolor resonat; aquae fluminis et ripae obscurae tristesque factae luctu omnia heu implent. scripsit Johannes Teresi |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||