|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS De Nursia terrae motu vastata Abdita sub terra miscet uis uiscera terrae summaque uti saeui numinis ira mouet. Fana domusque ruunt, tremefactaque motibus alta dimittunt homines – currite! – tecta suos. Sunt fracti lapides, ubi moenia pulchra fuerunt, est modo puluis, homo, pro statione tua. Nursia uastata est, Benedicti patria sancti, inque uiis plenis rudera lapsa iacent. Vis subita euertit, quae saecula longa crearunt et fecere manus arsque colenda dedit. Tecta quibus non sunt, miseris – heu – reddite tecta et recreate, Itali, fana sacrata Deo. scripsit Martinus Zythophilus |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||