|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS Nocturnum Tepens nox; latratus ruri; nigrans Strix vel ulula; Amor florum – odor potens, flagrans Agit epulas. Gryllus parvus maeste vocem mittit, Ut argentum fit; Somnum pondus oculorum sitit, Pax de caelo it. Atrae turris vox Sonat: iam est nox, Mitis lux de altis tacens rorat. Nunc silentium Crescit omnium: Spatium ferriviam iam vorat. [Convertit e Croatica Aurelius Vidulić.] scripsit Antonius Gustavus Matoš (1873 – 1914) |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||