|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS GLACIALIS RHENUS Tempus fugit sine mora, fati venit illa hora, Arcadi Probique lumen it temporibus ad flumen. Solus cum lucerna miles spectat ripas vix hostiles. Nihil videt praeter densam nubem et nivem impensam. Flumen est cunctum gelatum, aqua nunc est iter latum. Tenebris sunt voces nullae, Non iam aves canunt ullae. Prima clam lux appropinquat sic ut vigil mox relinquat ripam Rheni, sed, pro dolor, niger est nunc amnis color. Manus multae barbarorum cito procedunt saevorum, Romae castra deleturi Galliamque vastaturi. Miles sonat cum clamore tubam et antiquo more capit ferrum statim, vane, telum ferit eum mane. Nunc in caelum sol ascendit, astro terra quid ostendit? Flammas, fumum et ruinam, extremam cladem Latinam. scripsit Marcus Brixiensis |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||