|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS Aetas aurea: tempora heroum hominumque felicia et fructifera Aurea mortalium stirps a cruciatibus alienam vitam agebat ne angores, miseria, eventa nefasta quidem fugiebat. Quisque kroni sub regno rebus pulchris scienter gaudebat cum in Olympo monte Immortalium cetus gubernabat. Iustitia, honestas, virtutes summae, animi vertex erant iudices, legislatores et alii punitores potestate certe carebant. Ditissimum cibum terra gregesque omnibus offerebant levissima pluvia et dulcissimus venti flatus eos mulcebant. Usque boves iugo non adstricti facillime movebantur Musae, universa regentes, de hominibus non separabantur. Virgo Astrea, fidelis testis, cum mortalibus ludebat ideo populo mores veteres semper enarrare diligebat. In Italia, tellure divina, Saturnus divus imperabat: reapse communio divina consortio humano numquam restabat; propter hoc fructuum frugumque abundantia nemo indigebat. Mundus optimus, vero perfectus, proh dolor, fixus non erat ad clinamen motu perenni mehercle tenaciter tendebat. Numquam vicibus statutis Saturnalia per annum celebrabantur festa perennia gaudio dies mortalium singulos signabantur. Astris clinamem tamen novam figuram non solum dabat mores etiam, instituta, intentiones, viam consuetam mutabant: dein mundum non verum, sed falsum plane nunc nuntiabant. Nova autem aetas venit, novus temporum ordo tandem innovatur puer, divinus infans, mundi salutis lator figuratur. “Tu modo nascenti puero, quo ferrea primum desinet ac tot surget gens aurea mundo, casta, fave, Lucina: tuus iam regnat Apollo.”(1) En, novus rerum ordo surgit, cantus et harmonia redeunt rursus frugalitas simplicitasque in vestibus et animis prodeunt. En, iniuria, pravitas, inhumanitas, repente abeunt. “Iustitia Virgo appellabatur tamen nec vestimentum nec velum tandem nudis partibus absconditis cupiverunt quibus nova aetas, aurea et purpurea, renovata vestimenta quaesivit, dives et varium ornamentum pluribus pretiosis et aureis ornatibus figuratum”. (2) Aeterna in Urbe una cum ianitoribus aditus, ianuas, pontes, custodiebat, duabus eius faciebus ad Orientem Occidentemque aspiciebat. Planities montesque sine intermissione struit et gerit, caelum cum terra per eandem substantiam iungit. Humanam vitam gubernat, cum temporis historici et mythici sit origo; praeterito dispuncto, futuro disposito, civitates administrat, dum orbis plerumque deerrat instituta solida ordinat. Antiqua in Urbe pompae ad eum spectabat initium, eodem modo, ni sacrificio invocaretur, nullum inchohabatur bellum: “ad eum pertinent initia factorum!” Saturnum, agricolarum custodem, illo tempore accipiebat, donum futurum praeteritumque videndi ab eo recipiebat. Nymphae Camensis filii, numquam vices praetermittunt, omni die, invicem, e monte Janiculo voce sonante se /succedunt, clamantes: “Pater matutinae! divum empta cante! Divum deo supplicate!”. Aedis ianuas flamen aperit dei, cui est “omnium initiorum potestas”; Jani sub imperio indiviso Consivi dies, menses, temporum mutatio, iam stativi e levi aere focoque, purissimis fontibus, terraque surgerunt. (1) Vergilius, Bucolicae, IV: IV-X. (2) Taxus, De mundo creato, VII: MXLII-XLVI scripsit Johannes Teresi |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
