|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS Phantasmata mentis In somniis praeterita loca vidi, nunquam cognita nec calcata. Innumerae ibi facies, in umbra atque quidam solitarius, multiplices oculi stabant. Loca illa nosco, urbes quasdam fictas, se nusquam volventes, dum inexorabile fluit tempus obeliscos inter turres sacras calidum focum inter aridas glebas. Mihi territo occurrunt illi oculi ignoti temporis praeteriti non sensi. Consimiles comitum oculi fiunt, nunc solum praesentes in dulci cordis regione; actores facientes res non scriptas, unicas, recitatas voce vitae iterata; verba, cogitationes, leges eadem se manifestant, cum mente creent ficta, inane spectaculum fallax, rerum cursu actum renovato. scripsit Johannes Teresi |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||