|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS Astrum sui conscium Astrum, quod magis resplendes, e longinquo venis, velut aurum luces in obscuritate. Luminosae distantiae leves fiunt imagines, invicem pulsante vita praeditae. Parvulum ut granum in infinitatem te proicis. Paludamentrum ornat caeruleum stellarum pulvis, variis sortem cuique coloribus pingit. Astrum, in trama caerulea tu cubas, res obtutum inicis humanas, quas interrogans adspicis; pro bono iura promovere vis, haud sine simplicitate. “In universa re – dicis - sola sumus sparsaque, brevitatis angore capta!” At nullum nomen tibi est, an exstes adhuc nescio. En! Mirabile visu! Mediis innumeris ines corporibus, totum nudum, proh dolor, fugaci temporis fragmento voraturum. scripsit Johannes Teresi |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||