|
|
|
CULTUS
Ubi est Caligulae caput?
 Ubi est Caligulae caput?
Nuper Romae apud praeclarum monumentum
Victoriae (Italice Vittoriano) statua imperatoris
Caligulae exposita est, ante trennium a Vigilibus fiscalibus (Guardia
di Finanza) in aëriportu Romano inventa: divisa in
tot partes cum abdita in magna capsa metallica esset ad Helvetiam
profectura erat ut venum iret. Deinde fragmenta restitutorum
gregi tradita sunt et post diutinum ac difficilius refectionis
opus, visitatoribus, quamquam aliquandiu, simulacrum ostentum
est, ut maximum auxilium latum a Vigilibus fiscalibus patefieret
reliquiis antiquitatis servandis quae constanter eripi possunt et
in exteram nationem transduci.
Simulacrum e marmore Graeco insulae Thasi
formatum (quod in superiore imagine aspicis) est primis
decenniis I saeculi post Ch.n., amplius quam duo metra in
altitudinem, iuvenemque in solio insidentem ut Iovem effingit,
cuius paludamentum tantum partem inferiorem operit, in humerum
sinistrum labens, sed pectore nudum. Imago ex pluribus indiciis
ut Caligulae agnita est, quod inventa sit apud lacum Nemorensem,
ubi ipse imperator duas naves faciendas curavit ad cultum
deae Dianae et Isidis, repertas in aquis magna cum difficultate
sed incommode exustas Secundo Bello Mundano; iterum, quod est
maximi momenti, pedibus caligae speculatoriae more militum sunt,
unde cognomen Caligula, quibus Svetonius narrat eum uti
solitum esse, memorem patris illius Germanici, quocum in castris
puer manserit, comitante matre Agrippina Maiore. Etiam ornamenta caelata in solio magni
existimantur, ubi Victoria alata, persona muliebris et imago
super undas post diligentem refectionem praestiterunt; solium
textili fimbriato vestitur. Sed caput deest. Sunt qui
putent fures id cuidam studioso collectori vendidisse, sed
in dubio est an non mutatum sit alterius imperatoris capite, ut
fieri solebat, cum praesertim Caligula post mortem damnationem
memoriae passus sit.
Non desunt alia magni momenti a Corpore
vigilum fiscalium recepta quae a territorio lacus Nemorensis
veniunt, ut statua Apollinis ex marmore candido insulae Pari,
cuius truncus tantum superest, et crater marmoreus in quo
Cupidines bigas agitantes effinguntur.
Scripsit Lydia Ariminensis
|
|
|
