XIX. Ingressus pertransibat Ierichonem.
2
Ecce uir nomine Zacchaeus, qui erat princeps portitorum et ille diues
[erat];
3
et quaerebat uidere Iesum, quis esset – et non poterat prae turba, quia
statura pusillus erat –
4
cum praecurrisset, ascendit in arborem sycomorum, ut uideret eum, quoniam
illa transiturus erat.
5
Cum Iesus uenisset ad locum ac suspexisset, dixit ad eum: ‘Zacchaee,
festinans descende, nam hodie in domo tua oportet me manere’.
6
Festinans descendit et excepit illum gaudens.
7
Omnes, cum uiderent, murmurabant dicentes: ‘Ad hominem peccatorem
diuertit!’.
8
Zachaeus autem cum stetisset, dixit ad Dominum: ‘Ecce dimidium bonorum
meorum, Domine, do pauperibus et, si quid aliquem defraudaui, reddo
quadruplum’.
9
Dixit autem Iesus ad eum: ‘Hodie salus domui huic facta est, ideo quod ille
quoque filius est Abrahae.
10
Venit enim Filius hominis, ut quaereret et saluaret id, quod perierat’.
11
Haec autem illis audientibus, adponens dixit collationem, ideo quod erat
prope Ierosolymam, et illi existimabant fore, ut regnum Dei confestim
manifestaretur.
12
Dixit igitur: ‘Homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam, ut sumeret
sibi regnum et reuerteretur.
13
Vocatis autem seruis suis decem, dedit eis decem minas et dixit ad illos:
‹Negotiamini, dum uenio›.
14
Ciues autem eius oderant eum et miserunt legationem post eum dicentes:
‹Nolumus hunc regnare super nos!›.
15
Factum est, cum rediret, sumpto regno, ut iuberet ad se uocari seruos eos,
quibus pecuniam dederat, uti sciret, quantum negotiati essent.
16
Venit autem primus dicens: ‹Domine, mina tua decem minas acquisiuit›.
17
Dixit ei: ‹Bene, serue bone. Quia in minimo fidelis fuisti, esto potestatem
habens supra decem ciuitates›.
18
Secundus quoque uenit dicens: ‹Mina tua, domine, fecit quinque minas›.
19
Huic quoque dixit: ‹Tu quoque esto supra quinque ciuitates›.
20
Alius quoque uenit dicens: ‹Domine, en mina tua, quam habui repositam in
sudario.
21
Timui enim te, quod homo seuerus es: tollis id, quod non posuisti, et metis
id, quod non seminasti›.
22
Dicit ei: ‹De ore tuo te iudico, serue nequam! Sciebas me seuerum esse
hominem, tollentem id, quod non posueram, et metentem id, quod non
seminaueram?
23
Quare non dedisti argentum meum ad mensam? Et ego, cum uenissem, cum usuris
utique exegissem illud›.
24
Adstantibus dixit: ‹Auferte ab illo minam et date ei, qui decem minas
habet›.
25
Dixerunt ei: ‹Domine, [iam] habet decem minas!›.
26
Dico uobis: ‹Omni habenti dabitur; ab eo tamen, qui non habet, auferetur
etiam id, quod habet.
27
Praeterea, inimicos meos illos, qui noluerunt me regnare super se, adducite
huc et interficite ante me!›.
28
His dictis, egrediebatur ascendens Ierosolymam.
29
Cum appropinquauisset ad Bethphage et Bethaniam, ad montem, qui uocatur
Oliuarum, factum est, ut mitteret duos discipulos
30
dicens: ‘Ite in uicum, quod contra est, in quod ingredientes inuenietis
pullum asinae alligatum, super quem nemo hominum umquam sedit. Solutum
illum adducite.
31
Si quis uos interrogauerit: ‹Quare soluitis?›, sic dicetis: ‹Dominus eum
necessarium habet›’.
32
Abierunt autem ei, qui missi erant, et inuenerunt, sicut dixit illis.
33
Soluentibus autem illis pullum, dixerunt domini eius ad illos: ‹Cur
soluitis pullum?›.
34
Qui dixerunt: ‹Dominus eum necessarium habet›.
35
Duxerunt illum ad Iesum; et iectis uestimentis suis super pullum,
imposuerunt Iesum.
36
Eunte autem illo, substernebant uestimenta sua in uia.
37
Cum appropinquaret iam ad descensum montis Oliueti, coeperunt omnis
multitudo discipulorum gaudentes laudare Deum uoce magna super omnibus
uirtutibus, quas uiderant,
38
dicentes: ‹Benedictus rex, qui uenit in nomine Domini! Pax in caelo, et
gloria in excelsis!›.
39
Quidam pharisaeorum e turbis dixerunt ad eum: ‹Magister, increpa discipulos
tuos!›.
40
Respondens dixit: ‹Dico uobis: Si hi tacuerint, lapides clamabunt!’.
41
Vt appropinquauit, cum uidisset ciuitatem, fleuit super illam
42
dicens: ‘Si cognouisses etiam tu hodie ea, quae [essent] ad pacem tibi!
Nunc tamen abscondita sunt ab oculis tuis.
43
Venient enim dies super te, et circumdabunt te uallo inimici tui et
obsidebunt te et coangustabunt te undique
44
et ad terram prosternent te et filios tuos, qui in te sunt, neque
relinquent in te lapidem super lapidem, ideo quod non cognouisti tempus
uisitationis tuae’.
45
Ingressus in templum, coepit eicere uendentes
46
dicens eis: ‘Scriptum est: ‹Et erit domus mea domus precationis›. Vos autem
fecistis eam speluncam latronum’.
47
Erat docens cotidie in templo. Pontifices et scribae et principes plebis
quaerebant eum perdere,
48
et non inueniebant, quid facerent. Omnis enim populus suspensus erat
audiens eum.
Scripsit fr.Benedictus Huculak OFM
