De origine verborum (V)
κῶμος: “Bacchanalia, dies festus”
Graecum verbum saepius in idiomasin Europaeis voces multas peperit:
“comicum” enim in primis adiectivum reperitur, quod et Latine et Italice
invenire licet “ἐκ τοῦ κώμου” -id est Latine conversum Bacchanalia -.
Petrus is Chantraine verbum ”κῶμος” cantum festum significare indicat
ideoque gregem, turmam: ex ipsa radice et comoediam, id est “ἐκ τοῦ κώμου”
ac “τῆς ᾠδῆς”, quod iam ab antiquo significare videtur “cantus pagi vel
Bacchanalis”. Publice praeterea inlustres laudantur homines, quorum
“ἐγκώμια ” coram populo ipso recitantur, id est Latine “elogia”:
magistratuum illa pronuntiabantur post obitum, ut ille Titus Livius de
Papirio Cursore ait (Ab Urbe Condita, IX, 15). Consensus omnium sive in die
festo sive in carminibus comperitur, qui summe radici obligatur ac potius
ipsa stirpe inest.
Andreas Latine interpretatus est
Scripsit Didacus et Franciscus Ticinensis
