SENTENTIAE GRAECAE LATINE TRANSLATAE(X)

DE VULPE

Plurimae sunt fabulae quibus Aesopus calliditatem vulpis effinxit quas Phaedrus in Latinum sermonem ex Graeco convertit, ex quadam parte mutatis verbis, quia metrica lege Latine scriptae sunt.

ΑΛΩΠΗΞ ΚΑΙ ΒΟΤΡΥΣ

ἀλώπηξ λιμώττουσα ὡς ἐθεάσατο ἀπό τινος ἀναδενδράδος

βότρυας κρεμαμένους, ἠβουλήθη αὐτῶν περιγενέσθαι καὶ

οὐκ ἠδύνατο. ἀπαλλαττομένη δὲ πρὸς ἑαυτὴν εἶπεν· „ὄμ-

φακές εἰσιν.”

οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων ἔνιοι τῶν πραγμάτων ἐφικέσθαι

μὴ δυνάμενοι δι' ἀσθένειαν τοὺς καιροὺς αἰτιῶνται.

DE VULPE ET UVA

Fame coacta vulpes alta in vinea

Uvam appetebat summis saliens viribus;

Quam tangere ut non potuit, discedens ait:

“Nondum matura est; nolo acerbam sumere”.

Qui facere quae non possunt verbis elevant,

Ascribere hoc debebunt exemplum sibi.

Qua re differunt? Latine, ut mihi videtur, magis conspicui exstant vulpis conatus quae sibi de recessu probat.

ΑΛΩΠΗΞ ΠΡΟΣ ΜΟΡΜΟΛΥΚΕΙΟΝ

ἀλώπηξ εἰς οἰκίαν ἐλθοῦσα ὑποκριτοῦ καὶ ἕκαστα τῶν

αὐτοῦ σκευῶν διερευνωμένη εὗρε καὶ κεφαλὴν μορμολυκίου

εὐφυῶς κατεσκευασμένην, ἣν καὶ ἀναλαβοῦσα ταῖς χερσὶν

ἔφη· „ὦ οἵα κεφαλή, καὶ ἐγκέφαλον οὐκ ἔχει.”

ὁ μῦθος πρὸς ἄνδρας μεγαλοπρεπεῖς μὲν τῷ σώματι,

κατὰ δὲ ψυχὴν ἀλογίστους.

VULPES AD PERSONAM TRAGICAM

Personam tragicam forte vulpes viderat:

“O quanta species” inquit “cerebrum non habet!”

Hoc illis dictum est, quibus honorem et gloriam

Fortuna tribuit, sensum communem abstulit.

In fabula Graeca plura explicantur de loco ubi persona est; domi histrionis inter alia forte illa invenitur cui arte politae imago formidulosa est (μορμολυκίου). Praeterea voces κεφαλή καὶ ἐγκέφαλον eandem radicem habent sed contraria significatio in sententia exoritur. Fabula autem Latina maiorem addit vim personae magnitudini (quanta species).

Scripsit Lydia Ariminensis