VII. Conveniunt ad eum pharisaei et quidam e scribis, qui venerant
Ierosolymā;
2
et cum vidissent quosdam ex discipulis eius edere panes communibus, id est
non lotis, manibus
3
– pharisaei enim et omnes Iudaei, nisi pugillo lavent manus, non edunt,
tenentes traditionem seniorum;
4
et a foro [cum venerint], non comedunt, nisi lavati sint; et alia multa
sunt, quae acceperunt servanda: lotiones calicum et urceorum et
aeramentorum et lectorum –,
5
interrogant eum pharisaei et scribae: ‘Qua re discipuli tui non ambulant
iuxta traditionem seniorum, sed communibus manibus panem edunt?’.
6
Ille vero dixit eis: ‘Bene vaticinatus est Isaias de vobis versutis, sicuti
scriptum est: ‹Populus hic labiis honorat me, sed cor eorum longe est a me;
7
in vanum tamen colunt me, docentes doctrinas praecepta hominum›.
8
Relicto mandato Dei, tenetis traditionem hominum’.
9
Dicebat illis: ‘Bene irritum facitis praeceptum Dei, ut traditionem vestram
servetis.
10
Moyses enim dixit: ‹Honorato patrem tuum et matrem tuam› et: ‹Qui
maledixerit patri aut matri, morte moriatur›;
11
vos autem dicitis: ‹Si dixerit homo patri aut matri: Corban, id est donum,
[esto] quodcumque ex me tibi profuerit›,
12
iam permittitis ei non facere quidquam patri vel matri
13
rescindentes verbum Dei per traditionem vestram, quam tradidistis; et
similia huiusmodi multa facitis’.
14
Advocata iterum turba, dicebat illis: ‘Audite me, omnes, et intellegite:
15
Nihil est extra hominem ingrediens in eum, quod possit eum inquinare; sed
ea, quae egrediuntur ex homine, illa sunt, quae inquinant hominem!’.
(16) 17
Cum introivisset in domum [regressus] a turba, interrogabant eum discipuli
eius de collatione.
18
Dicit eis: ‘Sic et vos imprudentes estis? Nonne intellegitis omne
extrinsecus ingrediens in hominem non posse inquinare eum,
19
quia non ingreditur in cor eius, sed in ventrem et in secessum exit?’,
purgans omnes escas.
20
Dicebat autem: ‘Quod egreditur ex homine, id inquinat hominem:
21
ab intus enim, e corde hominum, cogitationes malae egrediuntur,
fornicationes, furta, homicidia,
22
adulteria, avaritiae, nequitiae, dolus, impudicitia, oculus malus, nefarium
verbum, superbia, stultitia:
23
omnia haec mala ab intus egrediuntur et inquinant hominem’.
24
Inde autem, cum surrexisset, abiit in fines Tyri et Sidonis. Ingressus
domum neminem voluit scire [hoc], sed non potuit latere.
25
Statim ut audivit de eo mulier, cuius filia habebat spiritum immundum, cum
venisset, procidit ad pedes eius.
26
Erat autem mulier Graeca, Syrophoenissa genere. Rogabat eum, ut daemonium
eiceret e filia sua.
27
Dicebat ei: ‘Sine prius saturari filios; non est enim bonum sumere panem
filiorum et mittere catellis’.
28
Illa autem respondit et dicit ei: ‘Domine, etiam catelli sub mensa comedunt
de micis puerorum’.
29
Dixit ei: ‘Propter hunc sermonem vade; exiit daemonium e filia tua’.
30
Cum abisset in domum suam, invenit puellam iacentem supra lectum et
daemonium exisse.
31
Iterum egressus e finibus Tyri, venit per Sidonem ad mare Galilaeae per
medios fines Decapolis.
32
Adducunt ei surdum et mutum et deprecantur eum, ut imponat ei manum.
33
Apprehenso illo e turba seorsum, misit digitos suos in auriculas eius et ut
exspuit, tetigit linguam eius
34
et intuitus in caelum ingemuit et dicit ei: ‘Effetha’, quod est:
‘Adaperire’.
35
Statim apertae sunt aures eius, et solutum est vinculum linguae eius, et
loquebatur recte.
36
Praecepit eis, ne cui dicerent; quo tamen magis eis praecipiebat, eo plus
praedicabant.
37
Superabunde admirabantur dicentes: ‘Bene omnia fecit: et surdi ut audirent,
et muti ut loquerentur!’.
Scripsit fr.Benedictus Huculak OFM
