II. Iterum intravit Capharnaum post [aliquot] dies, et auditum est eum in
    domo esse.
    2
    Convenerunt multi, ita ut [homines] non amplius caperentur ne ad ianuam
    quidem; et loquebatur eis verbum.
    3
    Veniunt ad eum [quidam] ferentes immobilem, qui a quattuor portabatur.
    4
    Cum non possent afferre eum illi prae turba, nudaverunt tectum, ubi erat,
    et illo perfosso submittunt grabatum, in quo iacebat immobilis.
    5
    Cum vidisset autem Iesus fidem illorum, dicit immobili: ‘Fili, dimittuntur
    peccata tua’.
    6
    Erant autem illic quidam e scribis sedentes et cogitantes in cordibus suis:
    7
    ‘Cur hic loquitur sic? Nefarium dicit! Quis potest dimittere peccata nisi
    solus Deus?’.
    8
    Statim cum cognovisset Iesus spiritu suo illos sic cogitare intra se, dicit
    eis: ‘Cur ista cogitatis in cordibus vestris?
    9
    Quid est facilius, dicere immobili: ‹Dimittuntur peccata tua›, an dicere:
    ‹Surge et tolle grabatum tuum et ambula›?
    10
    Ut autem sciatis Filium hominis habere in terra potestatem dimittendi
    peccata, – dicit immobili –
    11
    Tibi dico: Surge, tolle grabatum tuum et vadito in domum tuam’.
    12
    Surrexit et protinus sublato grabato abiit coram omnibus, ita ut
    admirarentur omnes et glorificarent Deum dicentes: ‘Numquam sic vidimus!’.
    13
    Egressus est rursum ad mare; omnisque turba veniebat ad eum, et docebat
    eos.
    14
    Praeteriens vidit Levim [filium] Alphaei sedentem ad teloneum et dicit
    illi: ‘Sequere me’. Surrexit et secutus est eum.
    15
    Factum est, cum accumberet in domo illius, ut multi publicani et peccatores
    simul discumberent cum Iesu et discipulis eius: erant enim multi et
    sequebantur eum.
    16
    Scribae pharisaeorum, cum vidissent eum edere cum peccatoribus et
    publicanis, dicebant discipulis eius: ‘Quare cum publicanis et peccatoribus
    edit?’.
    17
    Iesus hoc audito dicit illis: ‘Non necesse habent sani medicum, sed ei, qui
    male habent; non veni vocatum iustos, sed peccatores’.
    18
    Erant discipuli Ioannis et pharisaei ieiunantes. Veniunt et dicunt illi:
    ‘Cur discipuli Ioannis et discipuli pharisaeorum ieiunant, tui autem
    discipuli non ieiunant?’.
    19
    Dixit illis Iesus: ‘Num possunt convivae nuptiarum ieiunare, quamdiu
    sponsus cum illis est? Quo tempore secum habent sponsum, eo non possunt
    ieiunare;
    20
    venient tamen dies, cum auferetur ab eis sponsus, et tunc ieiunabunt, illo
    die.
    21
    Nemo assumentum panni rudis assuit vestimento veteri; alioquin supplementum
    aufert aliquid ab eo, novum a vetere, et peior scissura fit.
    22
    Et nemo fundit vinum novum in utres veteres, alioquin vinum dirumpet utres
    et vinum perit et utres; sed vinum novum in utres novos [fundendum est]’.
    23
    Factum est, cum ille sabbatis ambularet per sata, ut discipuli eius
    inciperent praegredi vellentes spicas.
    24
    Pharisaei autem dicebant ei: ‘Ecce cur faciunt sabbatis id, quod non
    licet?’.
    25
    Dicit illis: ‘Numquam legistis, quid fecerit David, cum necessitatem
    haberet et esuriret ipse et ei, qui cum illo erant?
    26
    Quomodo introierit in domum Dei Abiathare pontifice et panes propositionis
    edit, quos non licet [cuiquam] edere nisi sacerdotibus, et dedit etiam eis,
    qui cum eo erant?’.
    27
    Dicebat eis: ‘Sabbatum propter hominem factum est, et non homo propter
    sabbatum;
    28
    itaque Filius hominis est dominus etiam sabbati’.
 Scripsit fr.Benedictus Huculak OFM