SANCTVS FRANCISCVS (3)

iuxta ‘Floretum (Fioretti)’

Cum Bernardus dixisset beato Francisco, se velle mundum relinquere illumque sequi, ille exultavit in spiritu et magno cum gaudio ait:

‘Domine Bernarde, istud est opus tam arduum, ut de hoc est Domini nostri Iesu Christi consilium requirendum: ut ille dignetur beneplacitum suum ostendere, quomodo illud debeamus efficere. Ideo pergamus simul ad curiam episcopi, ubi est quidam bonus sacerdos, et curabimus ab eo Missam celebrandam; qua audita, precabimur ibi usque ad divini officii horam Tertiam. In prece autem nostra petemus a Domino Iesu Christo, ut dignetur nobis ostendere ternâ apertione missalis viam sibi beneplacitam, quam eligere debeamus’.

Bernardus autem ait: ‘Placet quod dicis’.

Iverunt itaque ad curiam; et, auditâ Missâ et prece usque ad Tertiam prolatâ, sumpsit sacerdos praedictus missale rogatu Francisci et Bernardi; et signo crucis cum se munivisset, aperuit illud in nomine Domini Iesu Christi. In qua apertione primo occurrit: ‘Si vis perfectus esse, vade et vende omnia, quae habes, et da pauperibus (Mt. 19,21);

in secunda vero: ‘Nihil tuleritis in via (Lc. 9,23); in tertia denique: ‘Qui vult venire post me, abneget semetipsum et tollat crucem suam et sequatur me (Lc. 9,23).

His visis, dixit sanctus Franciscus: ‘Domine Bernarde, ecce consilium Domini quod habemus. Vade et fac ea, quae audisti; et sit benedictus Dominus noster Iesus Christus, qui dignatus est nobis viam suam evangelicam ostendere’. Statim autem Bernardus omnia sua bona extraxit, quae erant valde magni valoris et omnia pauperibus cum gaudio tribuebat pauperibus. Portans plenum pecuniae gremium, et viduis et orbis et peregrinantibus et Deo servientibus affluenter et liberalissime dispergebat, sancto Francisco ad omnia supradicta eum sociante et adiuvante fideliter. [Sequetur]

Scripsit fr. Benedictus Huculak, OFM