De quodam Elysio

Memoriâ annalium replicatâ, apparet vicum Vinceliam, inter Dartae Exaeque fluvios situm, iam saeculo undecimo floruisse. Tum temporis peculium regium habuit agros ope quadraginta aratrorum excultos necnon campum quemdam pecudibus alendis, atque ipsi vicani triginta libros, pecuniam haud parvam, quotannis tributa solverunt. Vincelia hodierna adhuc rebus viget secundis. Gaudet enim duabus cauponis, ludo, lanienâ, tabernâ piscariâ, parvo pantopolio, medico et, mirabile dictu, veterinario. Quod dixeris Elysium quoddam; nec discrepant rerum ratiocinantes, qui quippe a nescio qua tabernâ argentariâ conducti, atque vectigalia, domorum pretia, probationum exitus scholarium, scelerum frequentiam totum per regnum spectati, ex his effecere et coegere liberos hoc in uno vico Devensciro iucundissime in Anglia educatum iri. Quem incolentes si Arcadiam quamdam prope viam regionalem 3124 sibi obtinuere, procul dubio preces iamiam effundunt ne extranei invidiosi eâdem catervatim properaturi ad eidsem deliciis fruendum.

Scripsit fr. Thomas Crean