Facimusne necessaria?

Anno MCMXVIII Novae Eboraci auctoritates confestim, id est mense Septembri, febri virulentae restiterunt non tantum aegrotos eorumque propinquos segregando sed etiam operarios diei temporibus variatis in officinas admittendo; Pittsburgi mense Octobri cives vetiti sunt ne congregarentur, post tres septimanas discipuli ne scholas adirentur sed mox conventuum interdictum abrogatum est. Quapropter studiosi postea compererunt Pittsburgum numero febris virulentae victimarum primum locum, Novum Eboracum fere ultimum occupavisse. Constat consilia talia quamvis severa contagionem omnino vitare non posse, verum effectus differre et numerum aegrotorum aut mortuorum deminuere vel satis temporis concedere, ut medicamenta efferantur et distribuantur.

Hovardus Markel, qui scriptum cum sociis suis in actis Societatis Medicae Americanae (American Medical Association) edidit, narrat id quod immanissimae contagionis tempore accidit, cum quadraginta miliones hominum interierunt, ex quibus quingenta milia in Civitatibus Americae Unitis: quae consilia in singulis urbibus capta sint, quam pridem, quam diu, quo cum exitu. Optimum esse videtur complura simul prudenter deliberare, tempestive per sufficiens temporis intervallum: scholas claudere, aegros segregare itemque illos qui aegritudinis in suspicionem venerant, populo congregationes interdicere.

In scripto "De lenienda febris virulentae contagione" in actis "De rerum natura" (Nature) edito, Nelus Ferguson exemplum mathematicum effingit, quo aptius contagii diffusionem simulet et effectus variorum auctoritatum consiliorum consideret: itinerum interdicta parum aut minime utilia esse, scholas clausas morbo maxime furente contagii diffusionem deminuere posse, aegrorum segregationem magis prodesse, medicamenta pridie quam morbi signa appareant subministranda esse. Haec tantum de re cognita sunt.

Agimusne quae optima atque necessaria sunt?

Scriptum hoc Ludovici Petersen Farah die V mensis Maii anno MMIX in actis diurnis interretialibus Mexicanis Milenio.com apparuit et in linguam Latinam conversum est.

Scripsit Herimannus Novocomensis