Quod in me optimum est

(Lo mejor de mí)

Hispania anno MMVII

Direxit Roser Aguilar, idem cum Oriol Capel scripsit et in scaenam reduxit, histriones delegit Irene Roqué, imagines curavit Isaac Vila, musicam curavit Jens Neumaier, vestimenta curaverunt Nuria Cardoner, Silvia Iglesias, edidit Bernat Vilaplana, partes maximi momenti egerunt: Marian Alvarez, Juan Sanz, Lluis Homar, Pablo Derqui, Alberto Jimenez, produxerunt Aintza Serra, Sergi Casamitjana pro Escandalo Films.

Pelliculam filmicam adiuvante ludo cinematographico Cataloniae creatam, exhibitione Locarnensi anno praeterito ostentam, vobis propono. Quam et iuvenili histrionum auctorumque aetate et suavitate humanissimae fabulae admirari poteritis.

Dulci affectu vincti Rachel et Thomas vitam communem incipere cupiunt, quorum altera noctu emissiones radiophonicas perficere solita est, alter athletarum arduam vitam agit. Beatum somnium tamen viri aegritudo gravissima de improviso infringit, cuius vita iecinore tantum ablato novoque collocato servari potest. Dubium ambos terit, donec Rachel se sacrificio paratam esse intelligit atque sui iecinoris partem dilecto sua sponte donat. Nimius tamen dolor vehemensque animi affectus fabulae felicem exitum minime permittit.

Post initialem felicitatem demonstratam, involvitur spectator in poenam atque dolorem quibus vita amor et mors inexplicabiliter innectuntur: quae in arduis amantium colloquiis ad nosocomii lectum mira brevitate et elocutione efficaciter emergunt. Sed, ut ipsa histrio prima Locarni exposuit, "non est pote illos maximi gaudii coniunctim participes esse, qui summum dolorem coniunctim experiti sint". Ita spectatori finem laetum ex animo aventi, amaritudo manet amoris interrupti et deficientis colloquii viri et mulieris, ante quos amor et laetitia parati erant. Quid optimi Rachel suimet viro suo donaverit ipse non intelligit, neque intelligere potest. Marian Alvarez pardo argenteo ut histrio optima Locarni hac fabula ornata est.

Scripsit Herimannus Novocomensis